به گزارش روابط عمومی جامعةالمصطفی نمایندگی خراسان، در ایام پایانی ماه صفر و به مناسبت رحلت خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم، صبح امروز ویژه برنامه ای با حضور سرکار خانم سپهری مربی اخلاق و دبیر آموزش مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی خواهران در تمهیدیه خواهران برگزار گردید.
در این مراسم سرکار خانم سپهری در ابتدا ضمن عرض تسلیت رحلت فخر کائنات حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) و شهادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام، در سه بخش سیره فردی، اجتماعی و خانوادگی در جمع طلاب مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی خواهران به ایراد سخن پرداخت.
وی در بخشی اول سخنان خود درباره سیره فردی پیامبر(ص) اظهار داشت: «ایشان انسانی صبور، با حیاء، بخشنده و شجاع بودند. سهل‌گیر بودند و به کسی ظلم نمی‌کردند و کسی را پست و ذلیل نمی‌شمردند. همیشه گشاده‌رو و مهربان بودند و فحاش و عیب‌جو نبودند و اهل جدل نبودند. از غیبت پرهیز داشتند، دیگران را سرزنش نمی‌کردند و در کارهای خصوصی مردم تجسس نمی‌کردند.»
استاد سپهری در ادامه به ساده‌زیستی پیامبر رحمت اشاره و تصریح کرد: «در اموری مانند خوراک، پوشاک و مسکن، قناعت می‌ورزیدند. تا گرسنه نمی‌شدند غذا نمی‌خوردند و پیش از آن که سیر شوند، دست از طعام می‌کشیدند. همواره در ابتدای خوردن و نوشیدن «بسم‌الله» و پس از آن «الحمدلله» می‌فرمودند. دعوت خدمتکاران را می‌پذیرفتند و با آنان هم‌غذا می‌شدند.»
مربی اخلاق مرکز آموزش زبان ومعارف اسلامی خوهران در بخش دیگری از سخنانش به ویژگی‌های اجتماعی پیامبر(ص) پرداخت و اظهار داشت: «ایشان با مردم حسن معاشرت داشتند. مهمان را اکرام می‌نمودند و در بین مردم ایجاد دوستی می‌کردند و از تفرقه حذر می‌دادند. با فقرا و مساکین رفت‌وآمد داشتند و با آنان غذا می‌خوردند. به پیران احترام می‌گذاشتند و به جوانان اهمیت می‌دادند و از آنان در کارهای مهم کمک می‌گرفتند. اگر یکی از اصحاب را تا سه روز نمی‌دیدند، احوال او را می‌پرسیدند. به رفع حاجت مردم توجه ویژه‌ای داشتند و محبوب‌ترین انسان را کسی می‌دانستند که وجودش برای دیگران مفیدتر باشد. از بیماران عیادت و در تشییع جنازه مسلمانان شرکت می‌کردند.»
سرکار خانم سپهری در پایان درباره سیره خانوادگی پیامبر(ص) تاکید کرد: «ایشان در خانواده با مهربانی، عدالت و احترام رفتار می‌کردند. وقتی وارد خانه می‌شدند، وقت خود را سه قسمت می‌کردند: بخشی برای عبادت، بخشی برای امور شخصی و بخشی برای خانواده. در کارهای خانه کمک می‌کردند و این عمل را احسان در راه خدا می‌دانستند. نسبت به فرزندان، به ویژه دختران، محبت ویژه‌ای داشتند و همواره توصیه می‌کردند که به دختران محبت کنید. نسبت به اطفال بسیار مهربان بودند و نشستن و غذا خوردن با خانواده را عملی با فضیلت‌تر از اعتکاف در مسجد می‌دانستند.»
این مراسم با قرائت زیارت حضرت رسول (ص) از بعید و سوگواری به پایان رسید.
